Klein stukje omrijden

Vandaag is de laatste “langere” rit, op naar Valle. Hoewel, echt in het dorpje Valle zitten we niet. De gemeente (kommune) heet Valle, maar ons huisje staat een stuk buiten het dorpje zelf. Het is een vrij nieuw huisje, en op de foto’s ziet het er mooi uit, met wederom een mooi uitzicht, dus we zijn benieuwd. Dit is het tweede huisje deze reis waar we geen echt adres hebben, maar moeten rijden op coördinaten. Gelukkig kan Google Maps dat ook, anders ging het mis.

Afgelopen zaterdag kwamen we na een hele lange reis aan in Saudasjøen. We wisten van tevoren al dat het een vrij lange rit zou worden, daar hebben we voor gekozen. Maar dat de rit zolang zou worden, hadden we niet bedacht. Het was overigens deels onze eigen schuld, maar ik zal bij het begin beginnen. We vertrokken rond half 10, lekker op tijd vanwege de reis die we voor de boeg hadden. We konden kiezen of we door de Lærdaltunnel reden, of de weg over de berg heen. In plaats van 24 km door een tunnel, kozen we voor de bergweg bovenlangs. In de trant van: als je er dan toch bent.. na de mooie route hebben we een mooi plekje gezocht om lekker te lunchen, voordat we verder reden naar de volgende tunnel. Vanaf hier kozen we voor de “kortste” route die de navigatie ons aanraadde. Helaas hield dat heel snel op, de volgende tunnel was gesloten. Ik sprak een van de Noren aan die bij de picknickplaats voor de afgesloten tunnel stond en vroeg hem hoe we aan de andere kant van de tunnel kwamen. Zijn antwoord was heel duidelijk: niet. In elk geval niet die dag, en ook zondags niet. Misschien maandag als we mazzel hadden. Maar vanwege ons geboekte huisje en de overige plannen deze vakantie, wilden we toch wel gewoon door. Paul heeft dus in zijn navigatie aangegeven wat er afgesloten was en vervolgens konden we verder, wederom over de berg. Bij de foto’s zie je onze geplande route, en de uiteindelijk gereden route. Maar, zoals we gewend zijn was het weer prachtig onderweg.

Nadat we zo laat aankwamen, zijn we gauw boodschappen gaan doen, aangezien hier op zondag de winkels wel over het algemeen gesloten zijn, en hebben we voor die avond lekker pizza gehaald.

De volgende ochtend maar lekker rustig aangedaan, om weer een beetje bij te trekken. Daarna zijn we naar een waterval in de buurt gereden waar we met de trap langs de waterval naar boven konden. Ik ben, met mijn zwangere buik, tot halverwege gegaan, terwijl Annie en Paul nog een stukje door zijn gelopen. Daarna zijn we nog een stukje verder gereden en hebben nog genoten van de vergezichten.

Op maandag wilden we naar een Eventyrskogen, een sprookjesbos, in de buurt. We dachten er redelijk in de buurt te kunnen komen met de auto, en dan te gaan wandelen, maar dat liep even anders. Uiteindelijk zagen we toch een bordje staan, en hebben we de auto geparkeerd. Gelukkig haddden we de wandelschoenen aan, want het had flink geregend de afgelopen twee dagen, dus alles was nat en een beetje drassig. Het bleek nog een flinke afdaling te zijn naar, en eenmaal daar aangekomen had ik algauw bedacht om niet dezelfde weg terug omhoog te gaan. Daarom zijn Annie en ik naar beneden gewandeld, terwijl Paul terug gelopen is naar boven, naar de auto. Paul zou ons dan onderweg, als wij de weg tegenkwamen oppikken. Uiteindelijk bleek het niet zo ver naar de camping en kwamen we daar tegelijk aan. ‘s Middags hebben we nog een rondje door het stadje vlakbij gelopen en daarna lekker ontspannen in het huisje.

Inmiddels zijn we lekker op weg naar de omgeving Valle, het laatste huisje waar we drie nachten verblijven, want daarna is het alleen nog een nachtje boomhutten, en een nachtje op de boot voor we alweer thuis komen.