Vakantiee!!!!

Hey hallo,

Jaja, ze leeft nog! Het heeft slechts 18 dagen geduurd voor er weer een nieuw verslag kwam! Ik heb veel te vertellen dus terwijl jij even een fles drinken haalt, misschien ook alvast rantsoen voor een paar uur, zal ik even op je wachten!




Heb je alles? Goed, dan kan ik beginnen! Het leukste van de afgelopen tijd was mijn vakantie. We hadden een weekje vrij 2 weken terug. Daar heb ik met een heleboel internationale studenten goed gebruik van gemaakt door een prachtige en vooral indrukwekkende reis te maken. We zijn dinsdagmorgen 12 februari om 5.25 vertrokken met de trein naar Oslo. Daar hadden we een overstap van een half uur, waarin ik mijn neef Harm even gezien heb, die in Oslo studeert op het moment. Toen zijn we met de trein naar Trondheim gegaan waar we rond 9 uur aankwamen. Daar hadden we een lange overstap, namelijk 3 uur. Kwart voor 12 vertrok de nachttrein van Trondheim naar Bodo. 's Morgens kwamen we aan in Bodo. Dat ligt vrij noordelijk. Intussen waren we ook al de poolcirkel binnengegaan. Bij de foto's kun je een plaatje vinden waar ik onze afgelegde route in heb getekend. In Bodo moesten we een tijd wachten voordat we om half 4 met de boot naar Moskenes, een plaatsje op de Lofoten konden varen. Daar werden we heel hartelijk onthaald door de eigenaren van de cabins waarin we zouden verblijven. We werden met de auto opgehaald vanaf de boot en heerlijk thuis afgezet. Gelukkig hadden we al boodschappen gedaan en kon het eten snel gemaakt worden, het was intussen al 8 uur geweest. 's Avonds nog een wandeling gemaakt, en niet al te laat onze bedjes in gekropen, het was immers een lange dag geweest(en nacht, en dag. In 48 uur 2 uur geslapen, is best vermoeiend!).

De volgende dag zijn we gaan wandelen. We wisten in eerste instantie niet zo goed waar we heen wilden, maar na een poosje hadden we besloten richting Reine te gaan wandelen. Er rijdt wel een bus op dat eiland, een keer in de 2 a 3 uur, en 's avonds nog minder, maar de tijden daarvan kwamen niet uit. Dus we zijn ongeveer 9 kilometer gaan wandelen. Het was een lange wandeling, maar ook een heerlijke. Mooie dingen gezien onderweg en flinke lagen sneeuw getrotseerd. Aangekomen in Reine besloten we dat we daar zouden blijven tot 's avonds. Dit was de perfecte plek voor het noorderlicht. Helaas moesten we door de kou eerder naar huis dan we hoopten. Uiteindelijk zijn we met de taxi naar huis gegaan. De bus vertrok om 5 uur en de volgende pas weer om 10 uur, en het was op dat moment 7 uur. Eenmaal thuis weer lekker gekookt en ineens werden we naar buiten geroepen omdat het noorderlicht te zien was! Het was helaas niet zo mooi, groot en duidelijk als het kan zijn, maar het was wel heel tof! Met mijn camera kon ik er geen foto van maken, maar een van mijn reisgenootjes wel, dus die zal ik toevoegen. De dag erna was het helaas alweer tijd om terug te gaan. Gelukkig op de terugreis iets beter geslapen dan de heenreis. Na een lange reis kwamen we zaterdagavond om half 12 weer aan in Stavanger. Ik kan me de zondag nog heel goed herinneren. Slapen, slapen en nog meer slapen!

Maandag moest ik meteen om 7.45 uur op school zijn voor practicumweek! We gingen in groepjes op Noorse scholen observeren. Hierbij ging het vooral om inclusive education. Dit houdt in dat kinderen met leerachterstanden, handicaps en dergelijke in de reguliere basisschool opgenomen worden. Ik liep stage op een heel grote basisschool. Naast alle reguliere klassen, was er ook een flinke bibliotheek, een mediatheek, lerarenruimte en alle leerkrachten hebben een eigen kantoortje, buiten het lokaal! En het allerbelangrijkst: de kids die soms net even iets anders of meer nodig hebben dan andere kinderen. Die hebben hun eigen paleisje daarbinnen. Ik ben er geweest en ik was enorm onder de indruk. Ik observeerde maandag tot en met vrijdag in de vijfde klas(groep 7, 10-11 jaar) en op vrijdag ben ik in de groep voor kinderen met special needs geweest. Die vrijdag was echt een openbaring voor mij. Ik werd door mijn mentor naar een van de leerkrachten gebracht van de vijfde klas in speciaal onderwijs. Daar kwam ik te zitten bij een leerkracht die één op één met een leerling bezig was. Toen ze klaar waren zijn we naar het lokaal gegaan en ben ik daar verder gaan observeren. Het was niet een erg groot lokaal, maar er zaten dan ook maar acht leerlingen in. Het aantal leerkrachten op deze leerlingen was nog verbazingwekkender, namelijk 4. 2 leerkrachten en 2 assistenten. Leerlingen krijgen veel individueel les en het is tof om te zien hoe ze allemaal op hun eigen niveau kunnen opbloeien!
Er is één meisje mij speciaal bijgebleven. Er was een meisje met het syndroom van Down. Zij zat rustig een spelletje te spelen met de leerkracht en nog een aantal andere leerlingen. Toen het spelletje over was, en bleek dat ze niet echt gewonnen had ging ze onder tafel zitten. Leerkrachten lieten haar in eerste instantie gewoon zitten. Na een minuut ongeveer ging een leerkracht naast haar zitten op de grond om even met haar te kletsen. Dit was de manier om haar weer terug boven tafel te krijgen. Even loslaten, even laten zitten om vervolgens zonder boos te worden weer verder te gaan. Vervolgens werd ik meegevraagd door een van de leerkrachten een aparte ruimte in, met 2 kinderen, waaronder deze toffe dame met down. Daar werd een rekenprogramma op een laptop klaargezet. Waar ze eerst onder tafel kroop, zat ze ineens binnen no time achter de laptop om de spelletjes te doen. Het was heel gaaf om te zien. Ze deed oefeningen op 2e klas niveau(groep 4) zelfstandig. Ik zat met open mond te kijken hoe ze haar eigen naam aanklikte en het zelfcorrigerende spel ging doen. Ze wist heel goed wat ze moest doen en zonder ook maar een woord te zeggen ging ze aan de slag. De leerkracht ging vervolgens met een andere leerling aan tafel een aantal spelletjes doen. Deze leerling had moeite met spreken. De aansturing van haar hersenen naar haar mond is niet in orde. Moeite met praten dus. Eerst rommelde de leerling wat in een tasje en haalde daar een ballon uit. Ik begreep niet zo goed wat ermee zou gaan gebeuren, dus ik wachtte rustig af. Het spelletje werd gespeeld en dit was in orde. Toen kwam de ballon weer tevoorschijn. Leerkracht blies hem op en samen telden ze af. bij 0 liet de leerkracht de ballon los en die schoot natuurlijk door de hele ruimte heen. Na veel plezier werd de ballon weer terug gestopt in het tasje en kwamen er twee speelinsecten tevoorschijn. Weer werd er een oefening gedaan en toen werden de insecten aangezet en racen tegen elkaar. De leerling had plezier en de leerkracht heeft bereikt wat ze wilde. Wat wil je nog meer? Zo simpel, maar effectief!

Daarna was het tijd voor een verjaardag. Ken je dat gevoel als je een nestje kleine katjes of puppy's ziet? Of iets anders waar je hart van smelt? Dat gevoel heb ik een half uur lang gehad. Alle verjaardagen worden per maand tegelijk gevierd. Dit betekent dat alle leerlingen van alle klassen van speciaal onderwijs bij elkaar komen en dat die samen liedjes zingen, dansen, vieren, juichen en lachen. Wat een mooi gezicht! Alle kinderen en volwassenen aanwezig kregen een bakje popcorn of een ijsje als traktatie en daarna ging iedereen weer rustig terug naar zijn of haar klas. De eersteklassers, groep 3 dus, nam het voortouw in de viering. Zij mochten namelijk laten horen welke liedjes ze al kenden en stonden vol trots te zingen. Het was echt zo goed gedaan voor die kids!

Toen ik thuis kwam lag er nog een verrassing in mijn brievenbus! Een kaartje van mijn lieve lieve nicht Roos! Hij hangt nu op mijn prikbord naast het kaartje dat ik van mijn lieve mama kreeg voor valentijnsdag. Tip: er mag nog meer bij;).
's Avonds zijn we als afsluiting van een superdag ook nog even naar boven gegaan de toren op die vlakbij school staat. Tof uitzicht, zeker met zonsondergang! Daarna gezellig gegeten en gezeten met een groep!

Zaterdag zijn we met een groepje gaan hiken. We hebben ongeveer 300 meter geklommen tijdens de wandeling/klimtocht en 3 blauwe plekken en heeeeeel veel spierpijn later ben ik trots op wat ik bereikt heb! Het was erg leuk om te doen, maar na 2 uur hiken en nog eens 2 uur gewoon wandelen had ik het toch wel gehad. Thuis een heerlijke warme douche genomen en toen op naar de stad. Voor de tweede keer dat ik hier ben zijn we de stad in geweest op zaterdag. Je zult wel denken, de tweede keer pas? Ja, echt, het stappen is hier helaas niet zo heel denderend. Zondag was, zoals het hoort, een heerlijke rustdag!

Vandaag na 2 weken weer gewoon naar school. De eerste lessen drama waren leuk. Ik moet een verhaal gaan opvoeren voor een groep kinderen van de internationale school aan het eind van de lessenserie. Daar heb ik erg veel zin in! Daarna moest ik me registreren bij het service centre for foreign workers. Dit moet iedereen doen die langer dan 3 maanden in Noorwegen verblijft. Even daarvoor wilde ik nog geld afhalen, dit is helaas niet gelukt. De automaat vond het nodig om zonder enige reden mijn pas in te slikken! Gelukkig kan ik hem morgenmiddag weer ophalen en is hij dan niet geblokkeerd. Ik moet eerlijk zeggen dat ik best verbaasd was dat ik zo rustig bleef. Ik ken mezelf, en zeker een jaar geleden had ik wel wat in paniek geraakt. Maar ik ben gaan vragen en bellen en zo is het opgelost. Ik word nog eens volwassen!
Daarna ben ik met Maartje naar Hundsvag geweest met de bus. Dat is een eiland verbonden aan Stavanger via een hoge en lange brug. We zijn bij een willekeurige halte uitgestapt en dat bleek een goede zet te zijn geweest! We hebben een heel mooi plekje gevonden waar je over de city islands kunt uitkijken en behalve natuur helemaal niks hoort! Dat is overigens wel vaker hier in Noorwegen, plekken waar het echt stil is. Daarna lekker gegeten en film gekeken met een aantal meiden. And here we are! Morgen krijg ik meer informatie over mijn stageperiode aan het eind van het semester, dus daar ben ik heel nieuwsgierig naar! Ook werd ik van de week gevraagd of Maartje en ik onderdak kunnen bieden aan studenten uit Alkmaar die hierheen komen voor de internationale week. Deze zullen wij volgen samen met hen. Dus dat wordt een gezellige en drukke week!! Snel meer nieuws!

Liefs Mandy

P.s. Speciaal voor Jeannette doe ik er een foto van vanmiddag bij, omdat ik weet hoe dol ze is op vogels!;)